Ĉi tiu teksto aperis en la novembra kajero de La Ondo de Esperanto (2008). Oni rajtas aperigi ĝin plene aŭ parte, se oni mencias la fonton (La Ondo de Esperanto, 2008, №11).


Halina Gorecka kun la statueto de Spegulo (Fotis Aleksej Korzhenkov)Dankon!

Estis granda surprizo por mi trovi mian nomon inter la laŭreatoj de la premio de la soci-kultura revuo Spegulo. Surprizo, ĉar mian agadon mi neniam supertaksis kaj konsideris ĝin io tute ordinara, tio, kion faras tre multaj, iuj eventuale pli bone kaj pli lerte. Preskaŭ tri jardekojn mi estas ĉe la flanko de mia amiko kaj edzo, Aleksander Korĵenkov, kaj ĉio farita kaj atingita okazis danke al liaj kuraĝigo kaj subteno. Des pli, ke apud tia persono ne eblas resti apatia stagnulo. Li eĉ cedis antaŭ multaj sociaj kaj organizaj aktivecoj miaj, kiuj foje damaĝis nian komunan laboron, ĉar li komprenas, ke sen tio mi velkos. Mi dankas lian toleremon.

Sed ja pli forta estas la honorsento pro la premio, kies unuaj laŭreatoj prezentas tiom respektindan societon. Mi estas feliĉa, ke amikeco kaj kunlaboro ligas min kun du el la aliaj laŭreatoj, Paweł Janowczyk kaj Povilas Jegorovas — du Paŭloj, kies personajn kvalitojn, grandanimecon kaj sindediĉon al nia verda afero mi alte aprezas.

Mi kore dankas la redakcion de Spegulo pro la aljuĝita premio kaj simpatia statueto, kiu nun bele ornamas nian laborĉambron.

Halina Gorecka

La Ondo de Esperanto, 2008, №11.


Novaĵoj | La ĉefa enirpaĝo