Ĉi tiu teksto aperis en la novembra kajero de La Ondo de Esperanto
(2008). Oni rajtas aperigi ĝin plene aŭ parte, se oni mencias la fonton
(La Ondo de Esperanto, 2008, №11).
Dankon!
Estis granda surprizo por mi trovi mian nomon inter la laŭreatoj de la
premio de la soci-kultura revuo Spegulo. Surprizo, ĉar mian agadon
mi neniam supertaksis kaj konsideris ĝin io tute ordinara, tio, kion faras
tre multaj, iuj eventuale pli bone kaj pli lerte. Preskaŭ tri jardekojn
mi estas ĉe la flanko de mia amiko kaj edzo, Aleksander Korĵenkov, kaj
ĉio farita kaj atingita okazis danke al liaj kuraĝigo kaj subteno. Des
pli, ke apud tia persono ne eblas resti apatia stagnulo. Li eĉ cedis antaŭ
multaj sociaj kaj organizaj aktivecoj miaj, kiuj foje damaĝis nian komunan
laboron, ĉar li komprenas, ke sen tio mi velkos. Mi dankas lian toleremon.
Sed ja pli forta estas la honorsento pro la premio, kies unuaj laŭreatoj
prezentas tiom respektindan societon. Mi estas feliĉa, ke amikeco kaj
kunlaboro ligas min kun du el la aliaj laŭreatoj, Paweł Janowczyk kaj
Povilas Jegorovas — du Paŭloj, kies personajn kvalitojn, grandanimecon
kaj sindediĉon al nia verda afero mi alte aprezas.
Mi kore dankas la redakcion de Spegulo pro la aljuĝita premio
kaj simpatia statueto, kiu nun bele ornamas nian laborĉambron.
Halina Gorecka
La Ondo de Esperanto, 2008, №11.
Novaĵoj | La ĉefa enirpaĝo