La lobiado ĉe UN rezultigis komence de majo en Novjorko tri sinsekvajn agadojn:
En aprilo prezidanto Lee, Triollet kaj Wandel havis multajn utilajn kontaktojn en Parizo kun funkciuloj de Unesko, kies organiza strukturo estis reformata en la du lastaj jaroj. Post la reformo de Unesko UEA kaj ILEI, malkiel multaj aliaj neregistaraj asocioj (malpli ol duono), konservis operaciajn rilatojn kun tiu plej grava interŝtata kultura organizo. Novembre UEA eĉ fariĝis membro de la konsilio de NROj en la pariza konferenco de NROj.
117 eŭroparlamentatoj el 626 (18.7%) manifestis sian subtenon al esperanto; ili devenas el ĉiuj landoj de EU krom Grekio. 2 anoj de EP partoprenis en EEK-3 en Germanio.
Reprezentantoj de UEA partoprenis en kelkaj internaciaj konferencoj, ekzemple, en la fonda konferenco de eŭropaj universitatoj (Lille, jul.).
Ĝenerala direktoro de UEA Buller serĉante la kongreslandon por 2000 vizitis Kroation kaj Israelon, kie li renkontiĝis, interalie, kun prezidanto de la kroatia parlamento Vlatko Pavletiĉ kaj kun vicĉefministro de Israelo Moŝe Katsav.
Kelkaj eminentuloj diversmaniere akcentis sian simpation al esperanto. Inter ili la Papo kaj prezidanto de Italio, kiuj akceptis esperantistojn je la 50a kongreso de IKUE, federacia prezidanto de Germanio Roman Herzog, verkistoj Adolfo Bioy Casares kaj Johan Strasser. Esperanta PEN-Centro reprezentiĝis en la mondkongreso de PEN en Irlando.
La ĉaŭdefona forumo estis anoncita pli frue, tamen la ideologia aktiviĝo de UEA estas salutinda — en “Esperanto” aperis artikoloj de prof. Lee, Tonkin, Blanke, Fighiera, Fettes, Corsetti k.a., rekonsiderantaj la “ideologion de la movado”. Probable ankaŭ multaj el la gvidantoj de UEA ekkomprenas, ke nur malfacile oni povas eniri en la 21an jarcenton kun la ideoj naskitaj en la jarcento 19a.
Ĉar malpli ol 500 eŭropanoj aliĝis al UK-82, estis klare, ke okazos amasaj aranĝoj en Eŭropo. Pli ol 400 personoj partoprenis en la 3a Eŭrop-Unia kongreso en Germanio; en Valencio (Hispanio) okazis Internacia E-Kongreso de Monda Turismo sub honora prezido de la hispana reĝino Sofia kaj kun pli ol 600 partoprenantoj; la 53a Internacia junulara kongreso de TEJO en Assisi (Italio) allogis duonmilon da junuloj. Sufiĉe grandaj landaj kongresoj estis organizitaj en Kroatio (200), Japanio (443) kaj Brazilo (600), sukcesaj estis la itala kaj usona kongresoj.
Literature la jaro ne speciale elstaris, kvankam ĝi fariĝis rekorda pro la kvanto de la eldonitaj libroj — 274 novaĵoj estis registritaj en la rubriko “Laste aperis” en “Esperanto”. Inter la eldonitaj libroj estas gravaj tradukoj: “La oldulo kaj la maro” de Hemingway (tradukis de Diego), dua volumo de la ĉina “Ruĝdoma sonĝo” kaj la tria volumo de “La Mastro de l' Ringoj” de Tolkien. Aliaj atentindaj verkoj estis “Monumente pri Esperanto” (1044 ZEOj), originala novelaro “Ekstremoj” de la iberia kvaropo kaj “Pajleroj kaj stoploj” de William Auld.
La plej unika eldon-projekto de la jaro realiĝis en Hungario — 13 terminaroj de la Internacia Fervoja Unio, ĉiu kun esperanto kaj unu nacia lingvo.
En la gazeta kampo oni vidis gravan evoluon de “Heroldo de Esperanto”, reprenita de LF-koop fine de 1996 post la forpaso de Ada Fighiera-Sikorska. Pozitivan rilaton rezultigis la plikvalitiĝo de “La Ondo de Esperanto”. Ĉesis aperi “Iltis-Forumo”.
Progresas la projekto de la usona TV-kurso “Esperanto, pasporto al la tuta mondo”, kiu ricevis subtenon de UEA.
LF-koop anoncis pri la reapero de la prestiĝa “La verko de la jaro”.
UEA starigis fonduson por subteni esperantajn bibliotekojn.
Daŭras la laboro pri prespretigo de la reviziita eldono de PIV.
Aparte necesas diri pri la strebo de esperantistoj sekvi la teknologian evoluon. Budapeŝta servo “Interredaktore” dum la tuta jaro dissendadis multajn informojn al redaktoroj de esperantaj gazetoj kaj radiostacioj. Jarkomence aperis “EspeRom” — codoroma plurmedia antologio de pluraj programoj, tekstoj, son- kaj video-dokumentoj. Aperis novaj komputilaj programoj. Pluraj institucioj aranĝis siajn hejmpaĝojn kaj dekoj da esperantaj gazetoj starigis siajn elektronikajn versiojn.
Kaj tio esperigas, ke esperanto ne perdas la ŝancon eniri en la 3an jarmilon.
Kompilis Aleksander Korĵenkov (Ruslando)