Libroproduktado sub lupeo

“Manietuloj”, — ofte nomas nin, esperantistojn, personoj pli prudentaj, kiuj ne perdas siajn tempon kaj monon por la lingvo, elpensita de iu Ruslanda judo antaŭ pli ol 120 jaroj. Sed min ankaŭ esperantistoj foje nomas same, ĉar mi kalkulas librojn, kiujn mi neniam vidis. Sed ĉar mia manieto trovas aprobon de fakuloj, kiuj uzas la rezultojn, mi kuraĝe daŭrigas, kaj ankaŭ ĉi-februare mi diskonigas la tradician revuon de la libroproduktado en Esperantujo, daŭrigante la projekton de Hungara Vivo.

La bazo de la statistiko estas la rubriko Laste aperis en la revuo Esperanto. Ĉi tiu rubriko listas ĉiujn librojn, kiujn la libroservo de UEA ekvendis en la aktuala jaro, sendepende de la eldonjaro. Tiu statistiko ne estas tute fidinda por ĉiu aparta jaro, ja en Laste aperis estas libroj, eldonitaj ankaŭ multaj jaroj sed nur en la koncerna jaro ekvenditaj de UEA, kaj de jaro al jaro la nombroj tre varias. Tamen la resuma statistiko por pluraj jaroj glatigas la fluktuadon kaj bone vidigas la ĉefajn tendencojn en nia “eldon-industrio”.

Unu libro ĉiulabortage

La pasinta jaro repruvis la tezon, ke dum la lasta jardudeko ĉiujare aperas ĉirkaŭ 200 libroj en/pri Esperanto kun la suma paĝonombro 26 mil. La pasinta jaro estis tre tipa: 204 libroj sur 28 mil 232 paĝoj — multe pli ol en 2009, kiam pro lokomanko en la jarfinaj numeroj de Esperanto pluraj libroj (ekzemple, ĉiuj libroj de KAVA-PECH), eldonitaj en 2009 registriĝis nur en 2010.

Ĉar ne ĉiuj libroj estas registrataj en Roterdamo, precipe se temas pri lerniloj eldonataj “memeldone” por enlandaj bezonoj (ekzemple, en Ĉinio), k. s., ne estus troigo diri, ke en Esperantujo ĉiun labortagon aperas unu nova libro.

Ĉu 200 libroj jare estas multe aŭ malmulte? Ni komparu. Ekzemple, en Ruslando en 2008 aperis 123.336 libroj, kaj en 2009 — 127.596. Tio estas 600-oble pli ol en Esperanto, sed en Ruslando estas 140 milionoj da loĝantoj, dum la esperantistaro, laŭ proksimumaj taksoj varias inter 40 ĝis 200 mil, aŭ eble 1000-oble malpli ol Ruslando. Do 200 libroj por 40–200 mil personoj estas en ordo.

Kiaj libroj pli multas? Dependas de la jaro. Vidu la suban tabelon.
 
 
1991–2000
Sume aŭ averaĝe
2001–2010
Sume aŭ averaĝe
1991–2010
Sume aŭ averaĝe
2009
2010
Nombro de libroj en/pri Esperanto
2107
1913
4020
158
204
Suma paĝonombro de ĉiuj libroj
251.276
276.616
527.892
 24.272
 28.232
Nombro de la eldonintoj
650
567
1038
88
94
Averaĝa paĝonombro de unu libro
120.3
145,2
131,1
153
138
Averaĝa prezo de unu libro (EUR)
8,22
11,4
9.7
11,8
12.36
Lernolibroj, vortaroj, informiloj pri Eo
296
307
603
17
32
Originala beletro
258
214
472
27
20
Traduka beletro
458
361
819
20
50
Planlingvistiko kaj esperantologio
229
211
440
26
16
Esperanto (historio, kulturo, movado)
241
299
540
23
38
Politiko, historio, filozofio
166
228
394
25
29
Scienco kaj tekniko, fakaj terminaroj
182
93
275
6
6
Religio
105
93
198
7
6
Aliaj temoj
172
107
279
7
7

En 2009 plej multis originala beletro (27), lingvistiko (26) kaj politiko (25); sed en 2010 en la statistiko supris tute aliaj ĝenroj: traduka beletro (50, kompare kun nur 20 antaŭ unu jaro), libroj pri Esperanto (38, precipe pri la historio de Esperanto) kaj lernolibroj (32). Sed laŭ la dudekjara statistiko nia plej populara ĝenro estas traduka beletro (819 volumoj), kiu grave postlasas la lernilaron (603), dum komence de la jaroj 1980aj lerniloj estis pli multaj ol beletraj tradukoj. Ĉu pro reorientiĝo de niaj eldonistoj al la bezonoj de la spertularo, aŭ pro ŝrumpo de la ekstera intereso? La komparo inter la du jardekoj edidentigas la grandan kreskon de libroj pri Esperanto (precipe pri la historio) kaj de la soci-politika literaturo (ne laste, danke al MAS) kaj la falegon de la sciencaj libroj (de 182 al nur 93).

Multaj kaj malfortaj

Kutime, ĉiujare estis malsamaj eldonĉampionoj, sed lastatempe estis du dujaraj periodoj. En 2007 kaj en 2008 ĉiujn superis Stano Marček kun pluraj lingvaj versioj de sia lernolibro; kaj en 2009 kaj 2010 plej multe eldonis MAS (Monda Asembleo Socia) prizorgata de Vilhelmo Lutermano. Inter la 18 eldonaĵoj de MAS estas kvin klasikaĵoj de Markso kaj Engelso (kune kaj dise) kaj aliaj politikaĵoj, ekzemple, Enkonduko en la studadon de Markso, Engelso kaj Lenino de Jozefo Ŝlejfŝtejno tradukita de Lutermano mem.

2010. Libroj

MAS (FR)
18
Mondial (US)
13
Ed. Iltis (DE)
10
KAVA-PECH (CZ)
9
B. Lemarchand (FR)
6
La Blanchetière (FR) 
6
UEA (NL)
6
Edistudio (IT), FEL (BE) 
po 5
Impeto (RU), KEU (HR) 
po 5
SAT (FR), Sezonoj (RU) 
po 5

Sed multaj libroj ne egalas al multaj paĝoj. Ekzemple, la ses broŝuroj de Michel Kenton, kiuj ebligis al B. Lemarchand esti alte en la librolisto, kune havas nur 96 paĝojn, malpli ol unu averaĝa libro. Plej multe da paĝoj pasint-jare produktis la Novjorka Mondial, ankaŭ danke al la tri volumoj de Beletra Almanako.

2010. Paĝoj

Mondial  2748
MAS 2536
FEL 1638
UEA 1485
KEU 1105
KAVA-PECH  1008
Impeto
984
Fonto (BR)
919
Edistudio
724
Ed. Iltis
614

Entute, dum 1991–2010 surmerkatiĝis 4020 libroj de pli ol 1000 eldonintoj. Sed ne diru, ke en la mondo estas mil Esperanto-eldonejoj, ja pli ol 700 el ili riĉigis nin nur per unu volumeto dum 20 jaroj. Pli ol cent eldonis tiuperiode po du librojn. Nur 33 eldonejoj produktis pli ol 20 librojn dum 20 jaroj, do averaĝe almenaŭ unu libron jare; kaj nur 6 eldonejoj kontribuis pli ol 80 librojn, do almenaŭ unu libron ĉiusezone.

Plej alte en la listo estas UEA kun 144 libroj. Sed tio estas nur 7 libroj jare. UEA, nia plej aktiva nuntempa eldonejo, estas multe malpli aktiva ol Hachette, kiu antaŭ cent jaroj eldonis ĉ. 350 librojn dum 1901–1914 — averaĝe 25 librojn jare. Multas sed malfortas niaj eldonejoj. Amuzas min ke, kvankam libroeldonado estas nia akcesora tasko, malpli grava ol La Ondo de Esperanto (precipe dum la lastaj jaroj), pli aktivas ol Sezonoj nur kvin Esperanto-eldonejoj en la tuta mondo.

1991-2010. Libroj

UEA
144
Libro-Mondo (PL) 
133
FEL
111
Fonto
85
Impeto
82
Sezonoj
81
KAVA-PECH
71
Ed. Iltis
70
Bero (US/NL) 
58
ĈEE (CN)
55

1991-2010. Paĝoj

FEL
19.713
UEA
17.478
Libro-Mondo 
17.477
Fonto
13.653
Impeto
13.478
Sezonoj
12.882
Arĥivaro E.Privat (CH) 
12.553
KAVA-PECH
12.292
Ludovikito (JP) 12.085
ĈEE 
11.796

Francio devancis Germanion

Kvankam en la mondo plej multe da libroj aperas en Usono kaj Ĉinio, ĉi tiuj landoj ne estas inter la plej produktantaj en Esperantujo, kie plej supre alternas Francio kaj Germanio.

2010. Libroj

Francio
50
Germanio
17
Ruslando
14
Nederlando
13
Usono
13
Italio
12
Ĉeĥio
12
Slovakio
10
Pollando
9
Kroatio
7

2010. Paĝoj

Francio
4917
USA
2748
Nederlando 
2529
Italio 2327
Kroatio 1735
Germanio 1706
Belgio 1638
Ruslando 1482
Ĉeĥio 
1247
Brazilo 1233

Ĉi-jare Francio eldonis rekorde multajn 50 librojn kaj post plurjara dua rango saltis antaŭen kun 405 libroj. Krom en Francio kaj Germanio ankaŭ en Pollando, Nederlando kaj Ruslando aperas almenaŭ unu nova Esperanto-libro ĉiumonate.

1991–2010. Libroj

Francio
405
Germanio
374
Pollando
305
Nederlando
283
Ruslando
243
Brazilo
210
Japanio
210
Usono
184
Italio
161
Belgio
148

1991–2010. Paĝoj

Francio 
45.786
Germanio 
44.597
Japanio
38.038
Ruslando
35.772
Pollando
35.237
Nederlando 
32.106
Brazilo
30.393
Belgio
24.126
Svislando
23.864
Italio
23.399

Entute, tra 20 jaroj Esperanto-libroj estis eldonataj en 61 landoj — inter ili estas sep landoj de eksUSSR (inkluzive de USSR mem), en kiuj aperis sume 410 libroj, pli ol en Francio.

La supraj linioj traktas la kvanton de la eldonitaj libroj. La kvaliton oni ne povas taksi surbaze de Laste aperis, kaj eble nur en Roterdamo kaj Vieno oni povus legi ĉiujn novaĵojn kaj aperigi la eseon “La Esperanta literaturo en la pasinta jaro”.

Venont-kajere aperos statistiko pri la fontolingvoj de la tradukitaj libroj.

Aleksander Korĵenkov

La Ondo de Esperanto, 2011, №2 (196)


Historio de Esperanto | Hejmo